Persoonlijke verhalen

Wat drijft de mensen van Pand 17, wat is hun doel en wat verbindt ze? Dit zijn hun verhalen.

Bij Pand 17 zit ik op mijn plek

‘Ik ben hier twee dagdelen in de week. Dan ben ik lekker bezig én onder de mensen. Ik help met schuren en boren. Samen met anderen maak ik dan plantenbakken, bankjes of andere zaken. Thuis zitten vind ik niets, dan komen de muren op me af.’

René komt uit de omgeving van Vollenhove. Vanwege zijn gezondheid kon hij niet meer bij een werkgever aan de slag. Pand 17 was voor hem een mooie oplossing. Zo is hij er even uit en kan hij wat doen.

‘Pand 17 is een mooie plek. Ik werk er aan van alles. Wat, dat maakt me niet uit. Ik kan hier op mijn eigen tijd iets doen of maken. Er is geen haast bij en er is ook geen druk. Een klus doe ik wel altijd samen met een collega van Pand 17. Dat is gezellig, net zoals het koffie drinken.

Ik vind het hier leuk en heb het erg naar mijn zin. Als je iets zoekt, kun je hier terecht. Het is een leuk ploegje met collega’s. Want dat ben je hier, een collega. Ik kan het iedereen aanraden. Bij Pand 17 zit ik voorlopig prima op mijn plek.’

René


Dankbaar dat er zoiets is

Het doel is haar ritme op orde krijgen. Slapen als het nacht is en overdag actief en aan het werk. Dat was vroeger wel anders. Nu werkt deze 24-jarige dame bij Pand 17 aan haar toekomst. Ze is hier met van alles bezig, maar koken is ècht haar ding.
Sinds juni 2019 komt Daphne vier ochtenden in de week bij Pand 17. Van planten overpotten tot stoelen schuren en schilderen. Eigenlijk is elke dag anders en natuurlijk is de ene klus leuker dan de andere. 'Mijn ding is koken. Dat vind ik het leukst van allemaal', zegt ze terwijl ze wortels snijdt voor de soep. ‘Op woensdag eten we hier vaak en dan maak ik de soep. Omdat we met ongeveer acht collega’s zijn is dat een handige maaltijd. Soms is het recept van mezelf en soms zoek ik iets op internet.

Als je hier werkt, merk je dat je niet de enige bent die (dezelfde) problemen heeft. Dat is wel fijn. Je hoeft je nergens voor te schamen. Het is een hecht team dat elkaar steunt als het nodig is. Ik heb hier zelfs vriendinnen gemaakt. Het is absoluut een veilige omgeving om je verhaal te delen. Ook de begeleiding is goed en rustig.’
Het nieuwe Pand 17 vindt Daphne erg gaaf. Bovenal is ze dankbaar dat er zoiets is. Er zijn niet veel van dit soort plekken in de omgeving. Ik heb al eerder naar dit soort hulp gezocht en dat was er gewoon niet. Ik wilde maar wat graag aan de slag. Via via kreeg ik een tip dat ik hier eens moest gaan kijken. Dat heb ik toen gedaan. Ik ben binnen gelopen en heb om hulp gevraagd. Binnen een week of vier kon ik bij Pand 17 terecht.

Daphne